De eerste 10 dagen van de Ethiopiereis - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Annie Wissink - WaarBenJij.nu De eerste 10 dagen van de Ethiopiereis - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Annie Wissink - WaarBenJij.nu

De eerste 10 dagen van de Ethiopiereis

Blijf op de hoogte en volg Annie

09 Januari 2013 | Ethiopië, Addis Abeba

Zaterdag 29 december eerst met de trein naar Brussel om daar 's avonds om 8 uur de lucht in te gaan met Ethiopie-Airlines. Door de zenuwen (denk ik) niet goed gekeken en ruim een uur te vroge op Schiphol, dat was een beetje dom. Met de Fyra naar Antwerpen en daar overgestapt op de trein naar Brussel Airport. Kalmaan kwamen alle deelnemers van de Sawadee groep ook en tot mijn grote verbazing ontmoette ik Nelleke, een oud-reisgenoot van mijn Nieuw Zeeland reis 2 jaar geleden. Zij had last-minute geboekt en stond dus niet op de deelnemerslijst. Wel erg leuk.
Het topestel ging op tijd de lucht in en na een stop-over van 1 uur in Parijs gingen we dan eindelijk naar Ethiopie. Een klein vliegtuig en niet echt luxe. 'smorgens tegen 7 uur (lokale tijd) kwamen we aan in Addis Abbeba (AA) waar onze groepsleidster pons stond op te wachten. Ik had niet geslapen dus had het wel een beetje gehad maar een bed was er voorlopig niet bij want na een lekker ontbijt in ons 1e hotel gingen we meteen met de groep de stad AA in en bezochten daar 2 musea en een kerk. Na het diner in het hotel en uiteraard een paar lekkere borrels gingen we vroeg naar bed. Ik lag er om half 10 in en sliep binnen 2 minuten. In dit hotel hebben we Wifi dus snel nog even de mailtjes wegwerken en een paar sms'jes dat we goed aangekomen waren. Meteen al een paar reacties terug, erg leuk!!
Om 6 uur ging de wekker en eerst de tas herinpakken en alles een logische plek geven voor de komende 4 weken. Na het ontbijt gingen we met 5 4-wheel-drives op pad. De groep is groot, het maxiumum van 18 personen, 5 chauffeurs en een een reisleidster maar mijn eerste indruk is dat het wel goed komt allemaal. Om 8 uur ging de bank open en konden we onze euro's omwisselen in Birs. Je waant je meteen een zeer rijk mens met die grote stapels Birs op zak. Maar onderweg naar het zuiden zullen we weinig of geen pinapparaten tegen komen, dus zorgen voor voldoende zakgeld. Je moet vooral zorgen dat je veel kleingeld (1, 5 of 10 Bir) hebt want voor de meeste foto's moet betaald worden. 1 Bir= 4,5 eurocent dus valt best mee. Deze hele ceremonie duurde bijna een uur en het was de klucht om te zien hoe dat hier nog in zijn werk gaat. Over efficiency gesproken..............
Tegen 9 uur eindelijk op pad met volbeladen wagens. Onze eerste stop was voor de lunch in Zuiway bij een mooi resort. De toiletten zijn hier allemaal erg vies dus dat wordt hangen de komende 4 weken. We hadden een half uur de tijd om even naar het meer te lopen waar de lokale bevolking aan het vissen was, vis slachten en waar veel grote vogels rondvlogen. Het leverde een paar mooie plaatjes op. Daarna weer de auto's in en inmiddels zaten we al in de Rift-valley. We stopten bij Abiata National Park maar veel dieren hebben we hier niet gezien. Maar ja als je het jaar er voor in Etosha Park geweest bent, dan valt ieder Nat.Park in het niet. Wel hebben we veel flamingo's gezien in het meer maar door de felle zon kwam de roze kleur niet goed over.
Tegen half 6 stapten we in de auto's voor de laatste 1,5 uur van onze rit voordat we aankwamen in Wondo Genet. Hiet verblijven we 2 dagen. Een matig hotel, niet echt luxe maar dat moet je ook niet verwachten in Ethiopie. Ik deelde de kamer met Anna en zo zaten we om 20.00 uur aan ons diner:vegetarische groentesoep, gebraden kip met insjera, een Ethiopische (zure) pannenkoek. Was niet echt lekker, maar zoveel trek had ik toch niet. We hadden er weinig erg in dat het coudjaarsdag was en er waren dan ook geen oliebollen. Corrie vierde haar 60e verjaardag en Monique had op het vliegveld nog wel een fles champagne gekocht en Wilma (onze reisleidster) had voor wat sterretjes gezorgd. Dus bleven we toch met de helft van de groep op om het oude jaar af te sluiten en het nieuwe jaar in te luiden. Maar tot nu toe zijn de nacxhrten erg slecht, ik kan me nog niet echt overgeven.

Zondag 1 januari:
Vandaag gaan 8 personen van de groep de Bale Mountains track lopen en vertrekken smorgens om 8 uur. Zij lopen vandaag plm 6 km en morgen weer met een overnachting in een berghut. Zach, Monique en ik besloten met een privegids een wandeling vanb 2 uur te maken in de bergen. Hier zijn veel heetwater bronnen waar de lokale bevolking gaan baden en volgens zeggen hebben sommige bronnen een heilzame werking. Het was erg leuk en na een lunch bij ons hotel en een uurtje relaxen liepen we naar het dorp waar de lokale bevolking je steeds aan kjlampt. Maar wel een beleving om in zo'n andere cultuur te vertoeven. We dronken wat en lieten ons met de Tuc-tuc terug brengen naar het hotel. Naast het hotel waren de hotsprings en namen we een bad in water van bijna 40 graden met daarna een heerlijke massag. Topper!!!

2 januari:
Van Wondo Genet naar Awassa. Om 8 uur vertrekken we en we hebben een korte rit. Een mooi nieuw hotel met Wifi, dus daar maken we graag gebruik van.We gaan met een hele groep naar een prachtig resort aan het meer en daar hebben ze een zwembad. Vandaag duys nog tijd om te chillen. We beginnen met een heerlijke machiato met gebak en daarna lekkere fruitdrankjes. Top!! Tegen half 5 terug bij het hotel en gebruik maken van de Wifi, voorlopig de laatste keer. Maar halverwege mijn verslag kortsluiting en ben ik al het typewerk van een uur kwijt. Pikkedonker dus de zaklampen komen goed van pas en het duurt uren voordat we weer stroom hebben. 's Avonds zijn we met een klein groepje gaan eten bij Dolce Vita, op een paar minuten afstand van het hotel. Maar helaas gaan we de verkeerde kant op en duurt de wandeling een klein half uur eer we een restaurantje tegenkomen. Na eerst een onbedopeld menu van broccoli met kip en insjera te hebben gekregen alsnog een visschotel, die heerlijk smaakte. Ik heb inmiddels al wel last van de darmen maar dat zal wel van de Mallarone komen.

3 januari: Van Awassa naar Arba Minch.
Hier blijven we 2 nachten en ik deel de kamer met Loes. De kamer is erg klein maarde lodge ligt op een prachtige locatie met uitzicht over een groot meer. Het weer is alle dagen perfect, rond de 30 gradebn terwijl het in Nederland winter is. Vandaag gaan we naar het dorpje Dorze om een eerste stam te bezoeken. Deze stam staat bekend om hun metershoge hutten van hout en bamboe. We hebben een goede gids die ons alles vertelt over de lokale gebruken en daarnaast mogen we rustig fotograferen. We maken hier de uitgebreide koffieceremonie mee (van het branden van de bonen t/m ghet drinken van de koffie) en nemen nog een kijkje in de weverijen. Erg leuk allemaal...... Met een roze shawl en wat prullaria verlaten we het dorp, te laat volgens de planning. Snel een lunch bij de lodge en daarna maken we nog een boottocht over Lake Chamo met 2 bootjes. Hier zitten veel krokodillen en hippo's, maar het haalt het niet bij de hoeveelheid die ik vorig jaar heb gezien in Botswana. Maar het is lekker op het water dus vermaak ik me prima.Deze avond niet meegegaan met het merendeel van de groep naar het dorp voor het diner maar gewoon lekker bij het hotel gebleven met nog een paar mensen en lekker rustig zitten genieten van de heerlijke avondtemperatuur met een glaasje rode wijn, die overigens niet echt lekker is maar beter wat dan niks.

4 en 5 januari: Arba Minch- Konso
We vertrekken om 8 uur richting Konso, een weg dwars door bananenplantages en regelmatig lopen er grote hordes koeiene en geiten over de weg waar we tussendoor manouvreren. 's middags gaan we olv een lokale gidfs een Konso-dorp bezoeken wat ook weer heel bijzonder is. Het dorp is ommuurd en in 3 levels verdeeld, ieder met eigen betekenis. We hebben veel bekijks in het dorp en iedereen wil gefotografeerd worden voor 1 Bir. We maken dus wat mooie plaatjes en na een paar uur rijden we door naar een Canyon, waar we door kunnen wandelen. Maar omdat er ook nog een bezoek aan de lokale markt gepland staat, waar je natuurlijk prachtig kunt fotograferen, besluit ik om samen met Monique en Nelleke vast naar de markt te gaan. Een jongetje van 10 jaar wordt onze lokale gids, hij spreekt al heel goed engels en weet alles te regelen. Hij vertelt ons waar de fruitmarkt is, haalt bier voor ons uit het mannencafe en vertelt ons van alles. De toekomstige Obama....... Deze nacht heb ik een kamer voor mij alleen en dat is treffen want we hebben prachtige huisjes met een schone douche en toilet waar ik erg blij mee ben. Ik maak dan ook een goede nacht, maar dat wordt tijd.........

6 januar: Van Konso - Turmi
Op weg naar Turmi rijden we het eerste stuk door een prachtig landschap waar we regelkmatig de ' olifantspoot' ofwel mini-baobab zien groeien. Ook hele hoge termieten heuvels maar de weg wordt al snel slechtern en het landschap kaler en droog. In dit gebied wonen heel veel verschillende stammen met elk hun eigen kenmerken, religies en culturele tradities. We brengen onderweg een bezoek aan de Erborostam, maar dat loopt uit op een drama. We betalen per auto 250 Bir entree, daarnaast per persoon nog 50 Bir en apart voor de gidsen en foto's, maar krijgen er nagenoeg niets voor terug. Geen uitleg, alleen " foto, foto, bir, bir" en uiteindelijk wordt het nog ruzie ook omdat Wilma niet het afgesproken bedrag wenst te betalen. Johannes (de Ethiopische reisleider/chauffeur) haalt de lokale politi4e erbij om te bemiddelen en na lang heen en weer gepraat komen we heelhuids weg. Dit is niet leuk en hoeft voor ons niet meer..... Er zullen andere en betere afspraken gemaakt moeten worden met de mensen van de groep en de gidsen en stamhoofden. In Turmi gaan we 2 nachten kamperen in de bush. Tegen donker komen we daar aan en worden de tentjes opgezet door de lokale Hamarmensen. We hebben inmiddels een kok mee die 5 dagen heteten voor ons gaat verzorgen zodat we niet allemaal ziek worden. Hij kookt graag spaggetti of andere pasta maar de soep is heerlijk. Ook veel groente zoals kool etc. dus dat zit wel goed. De camping is echt heel minimaal. Er zijn douches maar te erg voor woorden..... en als je dan ook nog vergeet je slippers mee te nemen naar die douche dan voel je je niet echt prettig. De WC ziet er zo erg uit dat ik besluyit alleen in de bush te gaan en niet op dit toiletten. Ik deel mijn tent met Anna maar we hebben een klein tentje waar de koffers niet echt in kunnen en geen ruimte is om de andere spullen een plekje te geven. Dus stallen we de spullen die we niet echt nodig hebben bij Penny, die een eigen tent heeftr geboekt.

7/1: 1e Kerstdag in Ethiopie.
We hoeven niet vrog op want het is vandaag een rustig programma. In Ethiopie vieren ze Kerstmis en de chauffeurs en lokele gidsen gaan eerst naar de kerk. We kunnen gaan wandelen in het dorp naast de camping maar gewoon even een paar uurtjes boekje bijwerken of lezen is ook lekker. Ik kies voor het laatste. We gaan naar de markt in het dorp en het Hamarvolk is een stuk aangenamer dan der Erboro. Foto's nemen mocht en ze vallen je niet steeds lastig. Wel heb je continu veel kinderen om je heen die om een Bir, pen of caramel vragen maar daar mogen we niet op ingaan van Wilma. Dat gebedel is de pest voordie kinderen en als je er aan mee werkt wordt het alleen maar erger. De meeste kinderen gaan smorgens wel naar school maar hebben nu kerdstvakantie. Ook jongetjes van 10 / 11 jaar die al goed Eengels spreken willen je privegids zijn in de hoop dat je ze aan het einde van de rondleiding een t-shirt geeft of schoenen voor ze koopt. Ze zeggen ook meestal dat ze geen ouders meer hebben en of dat waar is, is de vraag. Vanwege de kerst eten we vandaag vlees. De kok heeft vanmorgen een geit gekocht en geslacht en lekker klaar gemaakt. Maar het idee staat me niet zo geweldig aan, ik proef een klein stukje maar vul; de buik verder met groente en spaggetti. We zitten savonds nog even gezellig in het pikkedonker voor de tent met een borrel en sterke verhalen en tegn half 11 kruip ik dan toch maar in mijn tent. Het is nog steeds erg warm en benauwd en de slaapzak die al 10 dagen wordt meegezeuld hebben we niet echt nodig.
Om half 3 wordt mijn nachtrust hevig verstoord. Ik droom dat ik in een rivier loop met nog 2 anderen en dat er een enorme rotsblok op mij valt. Het doet vreselijk zeer en ik begin te roepen "Wat gebeurt hier, wat gebeurt hier..." Gelukkig ben ik niet alleen en nadat ik de oordoppen er uit heb verteld Anna mij dat er een Fransman is gestruyikeld over onze tentharoingen en bovenop mij is gevallen. Mijn bortskas doet vreselijk zeer maar de schrik is nog veel erger... Ruim een uur wakker gelegen en toch nog weer wat geslapen tot 6.30, tijd om op te staan. Anna praat goed Frans en spreekt een van de mensen er op aan. Er blijkt een arts bij te zijn en die onderzoekt mij. 2 gekneusde ribben........... Hij wil een verband aanleggen maar dat wi ik niet, veel te heet. Bijna iedereen is er vannacht wakker van geworden dus een hele happening. Maar prettig is het niet vooral niet als je een paar hondserd kilometer over een slechte weg moet rijden met kuilen en gaten. Maar ik moet toch mee met de groep en dat wordt dus afzien.........

8/1-9/1: Turmi - Jinka
We moeten al vroeg op en gaan eerst weer een dtam bezoeken. Maar we moeten de koffers al voor die tijd pakken zodat de lokalen de tentjes kunnen afbreken en alles klaar is ales wij terug komen. We rijden een stuk en komen dan bij een van de meest bijzoondere stammen van Ethiuopie. Het is een oud Nomadisch volk. We moeten met bootjes naar de overkanrt gebracht worden, kleine houten kano's, heel smerig van binnen dus de schone kleren zijn al snel niet meer om aan te zien.Inmiddels regent het en wordt alles nog viezer. We hebben wel regenjacks mee, maar uiteraard in de koffer. Dit hadden we niet verwacht natuurlijk, het regent hier om deze tijd normaal nooit. Het wordt een hele klauterpartij om naar boven te komen want alles is spekglad en vies geworden. Wat we hier gezien hebben houd je niet voor mogelijk dat zoiets nog op deze aarde bestaat. We gaan met gemengde gevoelens terug met dezelfde bootjes naar de overkant en zijn diep onder de indruk. Terug op de camping heeft de kok de lunch klaar en zijn de rtentjes ingepakt. Gelukkig hoeven we vandaag niet zo ver (170 km) en ik mag voorin de auto zitten naast onze chauffeur, daar heb je minder last van stoten. Maar de wegen zijn slecht en de ribben doen zeer...... In Jinka blijven we 2 nachrten en ik krijg van Wiulma een kamer alleen, dat is prettig. Ik maak dan ook een goede nacht en wordt om 5.30 uur wakker van de wekker. Vandaag staat een bezoek aan de Mursivrouwen op het programma, die bekend zijn om de grote kleischotels in hun onderlip.

Tot zover het verslag, ik zit inmiddels al 2,5 uur achter de computer want echt snel gaat het allemaal niet. Voorlopig zal het wel weer even duren voordat ik in de gelegenheid ben. Wordt vervolgd........

  • 09 Januari 2013 - 13:38

    Ria:

    Hoi antje
    Fijn om te lezen dat het goed gaat
    Hopelijk gaat het slapen lukken want je zal inmiddels wel gaar zijn denk ik
    Nog veel reisplezier x

  • 09 Januari 2013 - 14:08

    Hermien:

    Had al van Riet en M. gehoord dat zij een last minute geboekt had, dus wist al dat er iets vertrouwds voor je zou zijn. Hoop dat je inmiddels wat betere nachten maakt en geniet van alles. Gister je moppies en F&S gehad. Meiden uit school gehaald, gelezen en geknutseld, je kent het wel.
    Veel plezier verder en erg leuk om vast wat van je belevenissen te lezen.

  • 09 Januari 2013 - 14:27

    Wilma :

    Hoi Annie!!
    Leuk iets te horen en dat het goed gaat met je! Als je maar een beetje goed kan slapen dan kan je alles aan! Wel heel leuk om je ervaringen te lezen. Zet hem op en geniet van alles! Groeten uit een zeer nat Nederland......Have fun! Wilma 50+

  • 09 Januari 2013 - 14:29

    Marja :

    Hi Anna, leuk om je verslag te lezen en goed om te horen dat alles naar wens verloopt. Geniet!

  • 09 Januari 2013 - 14:36

    Marja:

    Nou ja... lees nu je aanvulling. Gekneusde ribben door een Fransman die zich op je stort; dat je daar toch helemaal voor naar Ethiopië moet. ;-) Zonder gekheid; doe voorzichtig! yaaomm

  • 09 Januari 2013 - 16:29

    Mieke:

    Hee Annie,
    leuk om je verhalen te lezen,
    hopelijk gaat het wat met je ribben.
    Genbiet lekker verder van je reis!

    xxx de Sijmpies

  • 09 Januari 2013 - 20:05

    Lida:

    Hee Annie, wat een spannende avonturen allemaal!! Nu nog een ontmoeting met die grote kleischotel mensen, dat lijkt me heel bijzonder om te zien. We kennen ze hier alleen van de foto's en dat vind ik altijd al zo bijzonder. Wat leuk dat je nog een oude bekende tegen kwam, dan is er tenminste nog iets vertrouwds. Veel plezier nog enne denk om die Fransmannen, dat ie nu net weer op jou moet vallen.... kus kus

  • 09 Januari 2013 - 23:55

    Sharon:

    Ha die lieve mams,
    Jee, wat een verhalen zeg! Vooral vreselijk balen om nu 2 gekneusde ribben op te lopen zeg, met al die hobbelwegen en kuilen, dat moet erg pijnlijk zijn... Maar gelukkig lees ik wel erg veel mooie belevenissen en bijzondere indrukken. Geniet er vooral van, dat verzacht de pijn hopelijk wat. Wel grappig dat Nelleke ook net deze reis heeft geboekt (had het al vernomen van tante Hermien). Nou, hele dikke kus en succes met alle smerigheid (kan me er zomaar wel wat bij voorstellen, jakkes).
    Veel liefs van ons; met de meiden gaat alles goed hoor (en ook met ons), mail en sms je snel weer, xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 10 Januari 2013 - 16:02

    Hermien:

    Wat zal dat pijnlijk zijn, Cees heeft het ook meerdere keren gehad en helaas... het duurt ook wel even. Hoop dat dit je niet weerhoudt om van al die indrukken te genieten. Gek hoe droom en werkelijkheid dan zo in elkaar over gaan. Maar ja, een Fransman lijkt me toch nog minder erg dan een rotsblok...
    Hou je goed, liefs Hermien

  • 10 Januari 2013 - 16:28

    Riet:

    Hoi Annie wat een prachtige verslagen van je eerste dagen. We leven en reizen van hieruit helemaal met je mee. Marian kijkt op de tab. per dag (als ze het op kan brengen) waar jullie zijn.
    De Mursi stammen staan ook nog op mijn lijstje.
    Geniet van iedere dag wat je tegen komt. Alleen de viezigheid went nooit.
    Doe Nelleke de groetjes . P.s als je er ook open voor staat vallen de mannen ook zo boven op je!!!!!
    Denk om je darmen, liefs van Marian en Riet

  • 10 Januari 2013 - 16:33

    Gretha:

    Hoi Annie,

    Hou de moed erin, je ribben zullen langzamerhand minder pijnlijk zijn, wat heb je al veel beleefd en gezien, een grote goedmaker voor dit doorstane leed. Hoezo, dromen zijn bedrog ? Geniet van alle indrukken en die zalige temperatuur. Veel plezier nog, groet Gretha.

  • 11 Januari 2013 - 00:11

    Frieda:

    Leuk om je verhalen te lezen. Geniet nog maar lekker (zonder schade).
    Groet, Frieda

  • 11 Januari 2013 - 10:13

    Ineke De Wit:

    Hallo Annie
    Gisteravond vertel ik je verhalen aan Nicolet en Jose.
    Ook van de Fransman en de gekneusde ribben, wat denke je wat Nicolet zei.
    "Verdorie, valt er eens eindelijk eens een man op haar!!!!!!!!!!!!! " lachen
    Heb het goed Annie en geniet lekker hoor, Greet en en ik hadden 50 %.
    Kus Ineke

  • 11 Januari 2013 - 10:15

    Lida:

    Hoi Annie,
    genoten van je verslag, maar het laatste gedeelte is minder leuk voor je, die rot ribben.
    Weet wat je voelt, sterkte, maar toch ook geniet van alles en een goede voortzetting van de reis.
    Groet, Lida

  • 11 Januari 2013 - 15:05

    Nicoline:

    Hoi Annie, je laat haar alleen gaan maar eigenlijk kan ze niet zo erg goed voor haarzelf zorgen. Laat een fransman over haar heen vallen, kneust haar ribben. Wat voor avonturen heb je nog meer voor ons in petto? Wel pijnlijk gekneusde ribben, hopelijk is het geen belemmering voor je en kan je genieten van de reis. Geniet en veel plezier. Doe Nelleke de groeten van me. Nicoline

  • 13 Januari 2013 - 14:06

    Ria V Galen:

    Hallo Annie,

    Geniet erg van je prachtige reis verslag.

    Wat een belevenis,de armoede,mooie natuur,en de dieren.

    Doe wel voorzichtig nu,een kneuzing is genoeg.

    Verders geniet van deze prachtige vacantie.

    Groeten.R v G.

  • 15 Januari 2013 - 20:42

    Ria:

    Hoi Annie,

    Wat super om je reisverslagen te kunnen lezen, dank je wel!
    Je maakt in korte tijd wel heel veel mee. Ik heb respect voor je: ik denk niet dat ik het qua energie allemaal zou kunnen opbrengen.
    Wat me puzzelt:

    "Wat we hier gezien hebben houd je niet voor mogelijk dat zoiets nog op deze aarde bestaat. We gaan met gemengde gevoelens terug met dezelfde bootjes naar de overkant en zijn diep onder de indruk.""

    Ik ben heel benieuwd naar deze ervaringen. Kijk ernaar uit om ze live te horen en om de foto's te zien!

    Nou lieve Annie, heb het verder goed op deze reis en hopelijk geen gekke dingen meer.....

    Liefs van Ria. En ook van Hans natuurlijk.

  • 15 Januari 2013 - 21:25

    Elly De Lange:

    Hallo Annie,
    Wat geweldig om je reisverslagen te lezen. Als ik dit zo lees dan is er al heel wat in die korte periode gepasseerd. Annie geniet ervan en beterschap met je botten! Ik zie uit naar je verdere berichten.
    Het ga je goed en geef je oren en ogen goed de kost en slaap lekker.
    Goede reis verder en veel plezier , Elly

  • 21 Januari 2013 - 22:06

    Eline:

    Hallo Lieve tante Annie,

    Heerlijk zo'n lange mooie trip maaaaaaar pijnlijke ribben is niet zo fijn.... Wat een verhaal hoe het is gekomen! Geniet nog even van deze andere cultuur want dan kom je weer terug in het witte kikkerlandje! liefs van Eline

  • 22 Januari 2013 - 21:23

    Tiny Kok:

    Ha die Annie.
    Ik hoorde gisteren van Marian dat je gevolgd kon worden op je grote reis.Nu heb ik alles gelezen.Wat een avonturen!Kom heel terug want je weet het nooit met jou als ik het tent avontuur zo hoor!Tot ziens en wel thuis.Groetjes,Tiny Kok.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ethiopië, Addis Abeba

Annie

Hallo, mijn naam is Annie Wissink en ik ben een vrouw van 64 jaar. Ik heb 1 lieve dochter Sharon + schoonzoon Frank en 2 schatten van kleinkinderen, Lola (7) en Lana (5). Ik ben ruim 2 jaar met de VUT nadat ik 40 jaar gewerkt heb bij de Rabobankorganisatie. Dit vrije leven bevalt me uitstekend.Ik maak ieder jaar minimaal 1 verre reis en heb zo al heel wat van de wereld gezien. Dit jaar gaat de reis naar Ethiopie en ik heb er zin in. Ben benieuwd naar mijn medereizigers.

Actief sinds 27 Aug. 2013
Verslag gelezen: 2024
Totaal aantal bezoekers 120502

Voorgaande reizen:

29 December 2012 - 27 Januari 2013

sawadeeethiopië

Landen bezocht: